Şırnak’ın Cizre ilçesi Parıltı Mahallesi’nde yaşayan ve geçimini inşaatlarda çalışarak sağlayan Halil Ömeroğlu’nun (33) meskeni, 2016 yılında ilçede ilan edilen sokağa çıkma yasağı sırasında yıkıldı. O süreçte 6 aylık gebe olan eşi, gerilimden ötürü erken doğum yaptı. Doğuştan bedensel engelli olan ve 6 ay boyunca kuvözde kalan bebekleri Rüzgar Umut’a, daha sonra epilepsi teşhisi konuldu. Tedavi gördüğü hastanede, çocuğun karaciğer kanseri olduğu ortaya çıktı.
Maddi imkansızlıklardan kaynaklı çocuğun tedavisinde aksaklık oldu. Çocuklarının tedavi masraflarını karşılayabilmek için kent dışına çıkarak çalışmaya başlayan Ömeroğlu’na, DEDAŞ tarafından geçtiğimiz aylarda “kaçak kullanım” teziyle 12 bin 830 TL para cezası kesildi. Parayı ödeyemeyen Ömeroğlu, elektriklerinin kesilmesiyle teneffüs aygıtına bağlı çocuklarının hayatının tehlikeye gireceğini belirterek, hassaslık ve dayanışma davetinde bulundu.
Ömeroğlu, çocuğunun tedavi süreciyle ilgili olarak şu bilgileri verdi: “İmkanlarımız olmadığı için hastaneye götüremiyoruz. Tedavisi için Diyarbakır’da bir hastaneye götürüyoruz. Lakin bir yıldır ne denetime ne de tedaviye götürdük. Hastalığının şu anda ne evrede olduğunu bilmiyoruz. Bu durumda olan bir insanın özel araçla götürülüp getirilmesi gerekir. Özel araç olmadığı için götürene kadar eziyet çekiyoruz. Hastaneye dizlerimde götürüyorum. Cizre’de tedavi imkanı olsaydı, bu zorluklar yaşanmazdı. Cizre Devlet Hastanesinde makine varsa, tabip yok; hekim varsa, makine yok. Oğlum daha 6 yaşında. Cizre’de inşaatlarda çalışıyorum ve ayda yalnızca 15 gün çalışabiliyorum. Çocuğumun her ay tertipli olarak denetime gitmesi gerekiyor. Ancak imkanımız olmadığı için götüremiyoruz.”
Ömeroğlu, DEDAŞ’ın kendisine kestiği elektrik cezasına dikkat çekerek, bu parayı ödemediği takdirde oğlunun hayatının tehlikeye gireceğini söyledi. DEDAŞ’ın keyfi bir biçimde kendisine ceza kestiğini söz eden Ömeroğlu, 3 ay konutta olmamasına karşın kendisine o devir 12 bin 830 TL borç çıkarıldığını lisana getirdi.
Ömeroğlu şunları söyledi: “Yapılan şeyler vicdani değil. Bana gelen ceza 500, 600 TL değil, 12 bin TL’dir, nasıl ödeyeceğim? 3 ay meskende değildim. Oğlumun tedavi parası için kent dışında inşaatlarda çalışıyordum. Bizler DEDAŞ’ı suçlamıyoruz, zira hatalı olanlar bu zulme sessiz kalanlardır. DEDAŞ’a bu yetkiyi kim verdi? Oğlumun nefesi yetmediği için teneffüs aygıtı sayesinde nefes alıp veriyor. Nitekim de elektriğimi keserlerse sonuçlarının ne olacağını biliyorlar mı? Bunu hesaplamaları gerekiyor. Bana kesilen faturanın bir taksitini mecburiyetten diğerlerinden borç alıp ödedim. Şu anda elimden hiçbir şey gelmiyor. Utanılacak bir şey yapmıyorum. İnsan nasıl utanır biliyor musunuz? Çocuğu için bir şey yapmadığında utanır.” (MA)
